Traditioneel is december het uitgelezen moment om terug te blikken op het afgelopen jaar. Een goed cliché gaat heel lang mee. Nu valt het einde van het kalenderjaar voor de NBd ook samen met het afsluiten van een jaar waarin we rondom 125 jaar bewegwijzering een feestje maakten, dus voelt het voor mij ook wel ‘gerechtvaardigd’ om stil te staan bij wat we de afgelopen 12 maanden gedaan hebben.

Breder publiek
En dat was nogal wat. Voor het eerst was de NBd echt actief op Facebook, Instagram, Twitter én LinkedIn, wat een enorme boost betekende voor onze naamsbekendheid onder een breder publiek. Er kwam een speciale website, deze nieuwsbrief, een rondreizende expositie en een educatief programma voor scholen. We waren ook al ver met het organiseren van een inhoudelijke symposium, toen daar een vette coronastreep door werd gezet. Ondertussen wisselden we van directeur, werd er een ambitieus plan voor databeheer uitgerold en voerden we tal van organisatorische en procesverbeteringen door.

Meerwaarde
Bij het vieren van zo’n mijlpaal, hoort uiteraard een snufje nostalgie. We zagen het op onze socialemediakanalen: van foto’s uit de oude doos worden we collectief blij. En dat snáp ik. Mensen die in de berm recreëren om naar de allereerste file te kijken, handgemaakte bewegwijzering of geinige weetjes over het waarom van een kleur of lettertype; het verleden geeft het heden kleur.
Geleerde lessen uit het verleden zijn ook essentieel bij het uitstippelen van een strategie voor de toekomst. Hoe we ons verplaatsen verandert. De afgelopen 10 jaar misschien wel meer dan de 100 daarvoor. Als NBd verkennen we wat de meerwaarde is van alle kennis die we in de afgelopen 125 jaar hebben opgebouwd. Hoe gebruiken we die kennis in een wereld waar digitale navigatie de overhand heeft? En wat vraagt dat van de kwaliteit van de data die we beheren?       

Partner
Het waren juist de scholenbezoeken die ons afgelopen jaar een zetje gaven richting mogelijke antwoorden. Achtstegroepers denken niet in beperkingen, maar in mogelijkheden. De meest uitzinnige plannen bedachten ze, van robotgestuurde navigatie tot hologrammen. We vroegen de leerlingen om hun ideeën op papier te zetten. Vorige week heb ik al die brieven gelezen. Dat kan gewoonweg niet zonder een glimlach. Het is niet eens nodig dat er ‘bruikbare’ ideeën bijzitten – denken in ‘output’ is typisch iets voor volwassenen. Het gaat om de belevingswereld, om op een andere manier te kijken naar je werk, uit je comfortzone stappen en los van belemmeringen en overtuigingen naar de toekomst kijken. Die toekomst laat zich niet stoppen door onze huidige systemen.
Het einde van de activiteiten rondom 125 jaar bewegwijzering vormt daarmee een prachtig startpunt voor 2021. Alles van de NBd is nu gericht op de toekomst, op het blijven ontwikkelen en zo een logische en toonaangevende partner op het gebied van bewegwijzering te blijven. Dat staat los van robots of hologrammen die ons over 50 jaar mogelijk de weg wijzen.

Ik wens u mooie feestdagen, op naar een gezond 2021!