Tijdens de warme overdracht bleek hoeveel de oude en nieuwe NBd-directeur gemeen hebben. Van de liefde voor hun geboortegrond en hun managementstijl tot hun visie op bewegwijzering en het geloof in ‘investeren in waar de energie zit.’ Sabine Kern gunt de NBd een directeur als Hanneke Steen. ‘Er zijn wat bootjes van de kant geduwd, de benodigde koers is zichtbaar, maar ze varen nog niet mooi samen in een vloot.’ Een geboren en getogen Limburger uit Maastricht en een geboren en getogen Tukker uit Hengelo. Geografisch ligt de geboortegrond van Sabine Kern best een tikkie bij die van Hanneke Steen (37) verwijderd, maar qua aangeboren inborst lijkt het weinig uit te maken waar je wieg stond. Die woensdagochtend zien de twee vrouwen elkaar voor het eerst voor de warme overdracht van de directeursfunctie van de NBd. ‘Als ik haar hoor praten, is het alsof ik een jongere versie van mezelf hoor’, zal Sabine glimlachend zeggen nadat Hanneke zichzelf uitgebreid voorgesteld heeft. Want net als Sabine ziet Hanneke mensen als ‘allerbelangrijkste schakel om je doelen te behalen’. ‘We doen het samen, en dan bedoel ik écht samen. Niet ik ga en de rest volgt. Als directeur ben ik er om her en der een zetje te geven, maar ik geloof dat pas als je investeert in waar mensen blij van worden, waar ze energie van krijgen, er dan een beweging op gang komt die structurele verandering mogelijk maakt.
Verschillende petten
Deze werkfilosofie hanteerde Hanneke ook toen ze hiervoor afdelingshoofd Netwerkontwikkeling en Visie bij Rijkswaterstaat in Haarlem was. Ondanks dat haar werk aan de andere kant van het land was, heeft ze nooit overwogen te verhuizen. ‘Hunkertukkers’ noemen wij onszelf; we verlangen altijd terug naar ons honk. Toen ik in Groningen ging studeren, verwachtte ik iemand tegen te komen met wie ik wellicht wel elders in het land zou wortelen, maar de man die ik tegen het lijf liep was ook een Hengeloër, dus dat was snel beklonken. Reizen voor mijn werk ben ik gewend, hiervoor had ik verschillende management- en strategiefuncties bij Rijkswaterstaat en was ik juridisch adviseur bij Waterschap Vechtstromen. Daar zit ook echt een idee achter: voor RWS wilde ik in alle regio’s van het land werken. Als je een leiderschapsfunctie ambieert, is een goed gevoel voor verhoudingen essentieel. Daarvoor ga ik graag naar buiten toe, om externe partners te ontmoeten, maar ook om de fysieke omgeving te leren kennen waarvoor we beleid maken.’
Hanneke is ook politiek actief in haar woonplaats als fractievoorzitter van het CDA. Ze hecht eraan te benadrukken dat ze die twee petten altijd strikt gescheiden houdt. ‘Als er iets in de richting van infrastructuur op de agenda staat, loop ik de zaal uit. Als ik niet mijn hand opsteek als een ‘ja’, dan staat het op papier als een ‘nee’, dus ik kan dan beter als afwezig geregistreerd staan. De burgemeester en griffier hebben vaak gezegd dat dat voor hen niet nodig is, maar integriteit en transparantie zijn voor mij belangrijke waarden. En zo is het duidelijk voor iedereen waar mijn baan ophoudt en mijn politieke activiteiten beginnen.’
Bootjes van de kant
De vacature voor NBd-directeur werd naar haar doorgestuurd en tot haar eigen verrassing werd Hanneke meteen enthousiast. ‘De NBd stond voorheen niet op mijn vizier, maar veel dingen die mij boeien komen in deze functie samen: fysieke infra, leuke plek met vakmensen, veel autonomie, mooie uitdagingen om mee aan de slag te gaan. Ik heb gebeld met Lindy Molenkamp, voorzitter van de stuurgroep, en nog wat mensen rondom de dienst en mijn enthousiasme werd alleen maar groter.’ Lachend: ‘De rest van het verhaal is bekend.’
Sabine Kern luistert aandachtig naar haar opvolger en knikt af en toe instemmend. Het is haar laatste werkdag, voordat ze een week vakantie neemt (‘het oude loslaten voordat ik aan het nieuwe kan starten’) en begint aan haar baan als programmadirecteur Hoogwaterbescherming bij het Waterschap Limburg. ‘Mijn vertrek stemt me toch ook weemoedig. We hebben zoveel mooie dingen in gang gezet waarvan we nu de vruchten beginnen te plukken. Er zijn zogezegd bootjes van de kant geduwd en in beweging gezet. Soms varen ze samen op, maar nog niet altijd en ook niet in een mooie vloot. Ik gun de NBd een directeur die deze beweging kan gaan stroomlijnen.’
Sabine heeft Hanneke die ochtend in snelvaart meegenomen langs de belangrijkste ontwikkelingen binnen de NBd. Over de veranderende relatie met het CROW, de rol van de adviesraad en nieuwe samenstelling van de stuurgroep. Ze vertelde over wat er speelt met marktpartijen en nog zo’n belangrijk punt: het informaticasysteem dat de NBd gebruikt dat nog steeds afwijkt van de rest van RWS. Er zijn allerlei ideeën over hoe medewerkers mee kunnen denken over hoe een goed ondersteunend systeem eruit moet komen te zien. Sabine: ‘Ik heb ook veel over de basisdingen verteld. Hoe de NBd is ontstaan, wat het financiële model is, hoe de organisatie reilt en zeilt – het heeft mij destijds best even gekost voordat ik dat allemaal snapte, ik hoop dat ik zo Hannekes start wat vlotter voor haar kan maken.’
Loslaten in vertrouwen
Sabine vertrekt met een warme, positieve herinnering. ‘De ruimte en vrijheid die je in deze functie hebt, is echt uniek. Je bent een eigen onderneming aan het runnen, zo voelt het. Aan het eind van de rit moeten de cijfers gewoon kloppen. Dat levert gezonde spanning op, je wilt ervoor zorgen dat de tent goed draait. Als ik Hanneke hoor praten over haar werkhouding en haar ambities, dan heb ik er volledig vertrouwen in dat ze bij de NBd gaat vinden wat ze zoekt. Als NBd-directeur krijg je veel vrijheid, er is vanuit de stuurgroep een ongelooflijk vertrouwen. Ik wil zeggen: pák die ruimte.’ Hanneke heeft er zichtbaar zin in. ‘Ik weet vanuit mijn vorige functie dat ik goed gedij in een ruime marge waarin ik zelf beslissingen kan nemen en initiatieven kan ontplooien.’
Sabine: ‘Het is ook zo’n mooie club mensen met passie voor bewegwijzering. Dat maakt het voor mij dubbel om afscheid te nemen, ik heb echt zoveel respect gekregen voor wat hier gebeurt.’
Hanneke: ‘Dat snap ik heel goed. Het is toch een intensief traject dat je samen hebt afgelegd. Dat loslaten, ook al is het in vertrouwen dat het goed komt, is lastig. Voor mezelf voelt het goed om te kunnen doorbouwen op waar Sabine de basis voor gelegd heeft.’ Sabine: ‘Je gaat daar natuurlijk je eigen kleur en dynamiek aan toevoegen. Nieuwe heren, nieuwe wetten.’ Hanneke: ‘Ik ben zeker van het vernieuwen, maar wel met respect voor wat er is.’ Sabine: ‘Er ligt nog genoeg om je tanden in te zetten, daar hoef je je geen zorgen om te maken.’
Hanneke, lachend: ‘Anders had ik ook geen ja gezegd op deze baan. Als je iemand zoekt om alleen op de tent te passen, heb je aan mij een verkeerde. Ik kijk er enorm naar uit om de komende weken kennis te maken met de mensen binnen de NBd, al zal dat in veel gevallen nog op afstand via een videoverbinding zijn. En op donderdag 4 juni heb ik meteen mijn publieke vuurdoop bij de live online talkshow die we ter ere van 125 jaar bewegwijzering organiseren. Hopelijk kijken er ook veel collega’s mee en hebben we de week erop wat met elkaar te bespreken bij het al dan niet digitale koffiezetapparaat.’