Beheer en onderhoud is een taak van de wegbeheerder. De NBd levert op basis van de verwachte levensduur van bewegwijzering jaarlijks een lijst met (mogelijk) te onderhouden borden. De wegbeheerder bepaalt zelf op welke termijn de borden onderhoud behoeven. De NBd kan hierbij adviseren en helpt bij het opstellen van (assetmanagement) rapporten eventueel voorzien van budgetteringsadvies.

Wegbeheerders kunnen met een goedgekeurd bewegwijzeringsplan plan aan de slag. Circa 80% van de wegbeheerders kiest ervoor om de uitvoering bij de NBd neer te leggen, en sluit hiervoor een Dienstverleningsovereenkomst (DVO) af. 

Om van ‘niets’ tot een compleet bewegwijzeringsplan te komen doorlopen we drie stappen. Is een vraag minder complex, dan worden stappen eventueel overgeslagen. Bij een eenvoudig project kan direct een update van een bestaand bewegwijzeringsplan worden opgesteld, bijvoorbeeld als een kruispunt verandert in een rotonde. Bij nieuwe, en meer complexe projecten, wordt van macro- naar microniveau gewerkt.

Er zijn tal van redenen voor een wegbeheerder om de NBd in te schakelen. Bij de aanleg van een nieuwe weg, aanpassingen op een bestaande weg of een nieuwe locatie. Bijvoorbeeld een woonwijk, bedrijventerrein of een nieuw winkelcentrum. Het heeft allemaal gevolgen voor de bewegwijzering in een gebied. Maar ook als bestaande routes aangepast moeten worden, er een nieuwe route (door)ontwikkeld wordt of onderhoud noodzakelijk is.

De NBd heeft als wettelijke taak om bewegwijzeringsplannen op te stellen en deze, na realisatie, te registreren in een landelijke database. De uitvoering van bewegwijzeringsplannen valt niet onder de wettelijk taak van de NBd. 

Langs praktisch alle wegen wordt minder bewegwijzering het devies, maar dit geldt niet voor hoogwaardige fietsroutes: juist snellere fietsers hebben behoefte aan aangepaste bewegwijzering.

In juli en augustus wordt op de borden boven de snelwegen A12, A27 en A28 rond Utrecht de verwijzing ‘De Uithof’ vervangen door ‘Utrecht Science Park’.

Weer een stap verder in de professionalisering van de NBd; klanten krijgen vanaf heden het door de minister vastgestelde bewegwijzeringsplan in een overzichtelijke planpresentatie. Zij ontvangen alleen de hierbij relevante informatie. ‘Wegbeheerders hoeven zich nu niet meer door een dik digitaal ‘pak papier’ te worstelen.’

Komende donderdag 11 juni om 14.00 uur, spreken NBd-ers Piet Stolk en Willembart Savelkoel over de toekomst van de fietsbewegwijzering in Nederland tijdens het online Verbindingsfestival met als thema “Slimme en gezonde stad”. Heeft de fietsbewegwijzering in Nederland nog wel een toekomst? Hoe ziet de fietsbewegwijzering in Nederland en met name in stedelijke gebieden er in 2050 uit?

Tijdens de warme overdracht bleek hoeveel de oude en nieuwe NBd-directeur gemeen hebben. Van de liefde voor hun geboortegrond en hun managementstijl tot hun visie op bewegwijzering en het geloof in ‘investeren in waar de energie zit.' Sabine Kern gunt de NBd een directeur als Hanneke Steen. ‘Er zijn wat bootjes van de kant geduwd, de benodigde koers is zichtbaar, maar ze varen nog niet mooi samen in een vloot.’ Een geboren en getogen Limburger uit Maastricht en een geboren en getogen Tukker uit Hengelo. Geografisch ligt de geboortegrond van Sabine Kern best een tikkie bij die van Hanneke Steen (37) verwijderd, maar qua aangeboren inborst lijkt het weinig uit te maken waar je wieg stond. Die woensdagochtend zien de twee vrouwen elkaar voor het eerst voor de warme overdracht van de directeursfunctie van de NBd. ‘Als ik haar hoor praten, is het alsof ik een jongere versie van mezelf hoor’, zal Sabine glimlachend zeggen nadat Hanneke zichzelf uitgebreid voorgesteld heeft. Want net als Sabine ziet Hanneke mensen als ‘allerbelangrijkste schakel om je doelen te behalen’. ‘We doen het samen, en dan bedoel ik écht samen. Niet ik ga en de rest volgt. Als directeur ben ik er om her en der een zetje te geven, maar ik geloof dat pas als je investeert in waar mensen blij van worden, waar ze energie van krijgen, er dan een beweging op gang komt die structurele verandering mogelijk maakt.

Zien we je 4 juni bij onze online talkshow? Hier gaan we in gesprek over de toekomst van onze bewegwijzering. Hoe ziet bewegwijzering voor auto en fiets eruit anno 2030 en 2050? Welke rol ligt er voor de overheid en voor de serviceproviders?Volg het gesprek en doe mee via de chat. Onze tafelgasten zijn: Stephen Jansen van Gemeente Rotterdam, Anita Liebrecht van Provincie Gelderland, Wouter Quite van Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, Jan Spoelstra van Provincie Overijssel en Dick de Waard hoogleraar op het gebied van human factors aan University of Groningen. Ook Sabine Kern en Hanneke Steen-Klok zijn er uiteraard bij.

Ook in deze tijd werkt de NBd nog volop aan haar bewegwijzeringsactiviteiten. De opgave om onze werkwijze en dienstverlening te verbeteren gaat door.Op basis van de uitkomsten van het klanttevredenheidsonderzoek en evaluaties passen wij daarom onze werkwijze aan en gaan we weer werken met integrale portfolio’s.

Crisis als vliegwiel voor verandering'Never waste a good crisis’ luidt een bekende uitspraak van Winston Churchill, die dit destijds zei om aan te geven dat De Verenigde Naties nooit bestaan hadden zonder de Tweede Wereldoorlog die er aan vooraf ging. Soms ‘dwingen’ negatieve omstandigheden je tot aanpassingen, te veranderen in en richting die je misschien wel later, maar niet nu al bedacht had. Vaak leidt dat tot iets moois en positiefs. Ik hoop dat we, liever vroeger dan later, ook zo terug kunnen kijken op de coronacrisis die ons nog steeds in de ban heeft.Schreef ik in mijn vorige column al over het belang van een actuele, betrouwbare en complete database waarin alle gegevens staan van bewegwijzering in Nederland, dit keer wil ik nog een stapje verder gaan: de digitalisering van de wereld gaat zó snel, dat we als NBd niet anders kunnen dan in de zesde versnelling schieten. En dat is spannend. Of tenminste: ík vind het spannend.

Bij het maken van nieuwe bewegwijzeringsplannen moet iedereen erop kunnen vertrouwen dat het databestand actueel, betrouwbaar en compleet is. Dat is nu niet het geval en dat vereist dus een strak plan van aanpak, vertelt projectleider ‘Data op orde’ Jan Herman Kroes. ‘Op orde krijgen is één, het is aan ons allen dat ook zo te hóuden.’  Het is de wettelijke taak van de NBd om alle data bij te houden van alle ruim 100.000 wegwijzers die er in Nederland langs de wegen staan. Die data omvat: wanneer de bewegwijzering gemaakt en geplaatst is, de exacte locatiegegevens, alle wettelijke criteria van elke afzonderlijk bord, of er ooit schade is gemeld en of het bewegwijzeringsbord halverwege de levenscyclus vervangen of gerepareerd is. Jan Herman: ‘Dat de database niet op orde was, bleek al een tijd terug. Dan zegt het systeem dat bord A op locatie B staat en blijkt de situatie in de werkelijkheid allang weer anders. Of dat een bord aan het eind van zijn levenscyclus is, terwijl het onlangs nog vervangen of hersteld is. Dat geeft geen vertrouwen, geen houvast.’

Als voorzitter van de stuurgroep is Lindy Molenkamp de directe sparringpartner van de NBd-directeur. De stuurgroep houdt de dienst ‘bij de les’ en zwengelt discussies aan over de toekomst. ‘De NBd vervult meer dan ooit de rol van kennishouder, van en voor ons allemaal.’Lindy Molenkamp is het type vrouw waarvan je stiekem vermoedt dat ze ergens een paar extra uur in de dag heeft geregeld. De voorzitter van de stuurgroep Nationale Bewegwijzeringsdienst is in het dagelijks leven niet alleen directeur Beheer en Uitvoering van de provincie Noord-Holland - ze zit ook in tal van andere commissies en besturen en geeft op het moment van het interview ook nog corona-thuisonderwijs aan haar zoontje van 8. ‘Ik heb geen hekel aan werk en ook geen acht uur slaap per nacht nodig’, concludeert ze monter op de constatering dat het véél lijkt allemaal. Lindy studeerde Verkeerskunde en Economische geografie en bouwde daarna een indrukwekkende staat van dienst op bij achtereenvolgens de TU Delft, Arcadis, TNO, Rijkswaterstaat en de provincie Overijssel. Tussen de bedrijven door adviseerde ze de gemeente Amsterdam over bruggen en kades. Sinds afgelopen zomer werkt ze in Haarlem, en nu tijdelijk weer thuis in Zwolle. ‘Of het nou om de renovatie van kunstwerken, vaarwegbeheer of natuurontwikkeling gaat, of om verkeersveiligheid, i-diensten of bewegwijzering - de rode draad in mijn loopbaan is de fysieke leefomgeving van mensen. Daar een positieve bijdrage aan leveren, is mijn motivatie.’